Λίγα λόγια για την ιστορία του σχολείου μας ... ξεκινώντας με εικόνες γεμάτες παιδικές, σχολικές αναμνήσεις...
Ένα τετράδιο θαμμένο στα ράφια της σχολικής βιβλιοθήκης. Σκληρό γκρίζο εξώφυλλο με μοναδικό στολίδι μια αυτοκόλλητη ετικέτα με σκούρο καφετί πλαίσιο και περίτεχνο μοτίβο στις τέσσερις γωνίες του. Ο τίτλος « Ιστορία του 9ου Δημοτικού σχολείου Θεσσαλονίκης, Α’ εκπαιδευτικής περιφερείας»
Ξεφυλλίζεις τις σελίδες του και δεν μπορείς να αντισταθείς να μη σκύψεις να τις μυρίσεις. Η βαριά μυρωδιά τους ξεκλειδώνει το κουτάκι των αναμνήσεων από σχολικά χρόνια μιας άλλης εποχής. Σκόρπιες εικόνες πλημμυρίζουν το μυαλό.
Μελανοδοχεία, καθαρεύουσα, ποδιές, ξύλινα θρανία με λεία πράσινη επιφάνεια, δερμάτινες σάκες, κιμωλίες, και στον τοίχο ο χάρτης με τον γερο-χρόνο στο κέντρο και ακτινωτά γύρω του οι εποχές με τους δώδεκα μήνες.
Οι γραμμένες φράσεις , ανεξίτηλα αγκυρωμένες στις υπόλευκες σελίδες. Η ιστορία του σχολείου. 1930-1944. Μεσοπόλεμος και κατοχή. Απελευθέρωση και αλλαγή σκηνικού.
Στη συνέχεια η ιστορία του διδακτηρίου, το έμψυχο δυναμικό του μέσα στο χρόνο και οι δράσεις του, αριθμοί και στατιστικά στοιχεία
1930-1954.Το διδακτικό προσωπικό και οι διευθυντές από τη μέρα λειτουργίας του. Δυναμικό σε μαθητές: εγγραφέντες, φοιτήσαντες, προαχθέντες, απορριφθέντες. Περιγραφές των χώρων του κτιρίου. Κονδύλια που διατέθηκαν για τις ανάγκες λειτουργίας του. Επέκταση χώρων. Όλα εκεί. Όλα γραμμένα προσεκτικά, καλλιγραφικά με μαύρο μελάνι .
1963, 1970. Το στυλό διαρκείας αντικαθιστά το μελάνι, η καθαρεύουσα μένει. Μαζί της μένουν οι δαπάνες, οι δωρεές του συλλόγου γονέων, οι επισκευές.
1982. Η δημοτική στο προσκήνιο. Η μαγεία της καλλιγραφίας χάνεται, οι διαρκείς ανάγκες μιας σχολικής μονάδας σταθερά αυξανόμενες με τα χρόνια.
2001. Το σχολείο στεγάζεται πλέον σε καινούριο κτίριο και συστεγάζεται με το νηπιαγωγείο.
21ος αιώνας. Εμείς... Πώς θα γεμίσουμε άραγε τις σελίδες της ιστορίας του;
ΠΗΓΗ: https://blogs.sch.gr/9dimthess